علی‌اکبر خان راهی پاریس می‌شود، امتیاز نمایندگی بیک را می‌گیرد و به تاجر رقیبش مبلغ هنگفتی می‌پردازد تا راضی‌اش کند اما هنوز آرام‌وقرار ندارد. علی‌اکبرخان، فروختن خودکارهایی را که جای دیگری تولید می‌شود، کارآفرینی نمی‌داند. پس با خریدن یک دستگاه تزریق پلاستیک از کمپانی بیک، خط تولید خودکار بیک ایرانی را راه می‌اندازد. بیکِ بزرگ را از کیفیت محصولِ تولیدی‌اش به حیرت می‌اندازد و اسم خودش را به‌عنوان یکی از کارآفرینان ایران، در تاریخ حک می‌کند. حدود سه دهه بعد، یعنی در 66سالگی به این فکر می‌کند که جای عطر ایرانی در بازار حسابی خالی است و عطرهای خارجی هم آن‌قدر گران‌اند که هرکسی از عهده خریدشان برنمی‌آید. پس برند عطر را هم از بیک می‌خرد و در روزهایی که هم‌سن‌وسال‌هایش به بازنشستگی فکر می‌کنند، کار تازه‌ای شروع می‌کند. حالا بیک بین برندهای جورواجور عطر و مارک‌های مختلف خودکار، گم شده‌است اما اسم علی‌اکبر رفوگران به‌عنوان الگویی برای کارآفرینی، هم‌چنان می‌درخشد.

او کارخانه‌های متعددی را تاسیس کرده که شرط استخدام کارگران در آن‌ها، داشتن سوء پیشینه است. زنان و مردانی چرخ این کارخانه‌ها را می‌گردانند که جرمی در کارنامه زندگی آنها ثبت شده است. وی درخصوص افرادی که استخدام می‌کند گفته است: سه گروه را ما با کار درمانی مورد حمایت قرار داده ‌ایم، گروه اول زندانیان جرائمی هستند که دوران محکومیت خود را گذرانده‌ اند، گروه دوم زنان سرپرست خانواده هستند که به علت‌های مختلف شوهر خودشان را از دست داده ‌اند. این افراد سرپرستی خانواده را برعهده دارند، گروه سوم ما معتادین بهبود یافته ‌ای‌ هستند که یک سال از پاکیشان حتما باید گذشته باشد.

حمید و سعید، هر دو ارشد MBA خوانده‌اند، با انواع بیزینس‌پلن آشنا هستند و تجربه کار در حوزه صنعت دارند. تجربه ناموفقشان در خرید دوربین هم به این پکیج اضافه می‌شود تا برای پر کردن یک خلأ بزرگ در ایران، دست به کارآفرینی بزنند. به این‌ترتیب، دیجی‌کالا متولد می‌شود تا کسانی که دنبال وسایل الکترونیک مثل کامپیوتر و دوربین می‌گردند، بتوانند امکانات موردنظرشان را چک کنند، قیمت‌ها را با هم مقایسه کنند و کالا را به فروشنده مطمئن سفارش بدهند. حمید و سعید، با راه‌اندازی یک شرکت کوچک 6نفره، وارد مسیری می‌شوند که به‌زودی آن‌ها را به برترین کارآفرینان ایران تبدیل می‌کند. آن شرکت کوچک، رفته‌رفته رشد می‌کند. تمرکزش را از روی وسایل دیجیتال برمی‌دارد و محصولات دیگر را هم وارد سبدش می‌کند. تعداد نیروهایش روبه‌روز بیشتر می‌شود، سرمایه‌گذار جذب می‌کند، در شهرستان‌ها مراکز توزیع احداث می‌کند، پلتفرم‌های تازه مثل «دیجی‌اکسپرس» و «دیجی‌پلاس» راه می‌اندازد.

ایده، البته از سال 2009 و شرکت آمریکایی «اوبر» می‌آمد ولی پیش از «شهرام شاهکار» کسی به‌فکرش نرسید که در ایران، عملی‌اش کند. شهرام، مدرک کارشناسی کامپیوترش را از انگلستان گرفته و ارشد MBA را از کانادا. پیش از راه‌اندازی اسنپ که باعث شهرتش در مقام یکی از برترین کارآفرینان ایران شد، سال‌ها در حوزه تجارت الکترونیک و نرم‌افزار کار کرده‌بود. مدتی هم مدیر ارشد توسعه کسب‌وکار «دیجی‌کالا» بود. همین چنته پر و رزومه قوی باعث شد که اسنپ، علی‌رغم مخالفت‌های بسیار و سنگ‌اندازی‌ها و شایعات فراوان، پا بگیرد و بعدها الگویی شود برای سایر کسب‌وکارهای مشابه. حتی پا را از این هم فراتر گذاشت و نه‌تنها عقب‌نشینی نکرد، بلکه سرویس‌های تازه‌ای مثل اسنپ‌فود و اسنپ‌مارکت را هم اضافه کرد تا به یک نیاز مغفول‌مانده در جامعه ایرانی، پاسخ بدهد.